Za nami już VII Konferencja SIDIR.
Dzień drugi rozpoczął panel poświęcony zagadnieniu – czy wykonawcy wykorzystują pandemię do ukrycia swoich opóźnień w realizacji inwestycji?
Przedstawiciel GDDKiA przedstawił, że istotnie roszczenia były zgłaszana, ale nie ma ich wiele i nie stanowią one większych utrudnień. Sytuacja, w której wykonawca usiłuje uzyskać korzystną dla siebie zmianę kontraktu, aby zatuszować swoje opóźnienia, to jednostkowa sytuacja.
Uczestnicy panelu zasadniczo pozytywnie ocenili działania wszystkich stron procesu inwestycyjnego. Przede wszystkim wskazano na szybkie dostosowanie się wykonawców do panujących warunków, a ponadto pozytywnej postawy zamawiających, którzy byli otwarci na rozwiązywanie problemów.
Świadczy o tym osiągnięcie zakładanych planów, w tym finansowych, istotne było, że nie zostały zakłócone przepływy finansowe, a bieżące operacyjne działania i narady pozwoliły na pokonanie szeregu problemów, które pierwotnie wydawały się „nie do przejścia”.
W panelu poruszono również kwestie sposobu udowodnienia roszczeń covidowych. Ponownie wskazano na konieczność gromadzenia materiałów na bieżąco, aby w jak najpełniejszym zakresie udowodnić zasadność roszczenia. Każde roszczenie będzie podlegało odrębnej i indywidualnej analizie.
Ciekawy aspekt dotyczył możliwości posługiwania się oświadczeniami, w miejsce tzw. „twardych dowodów”. Tutaj wskazano, że oczywiście kluczowe będą dowody, w sytuacji jednak, kiedy jedynym dopuszczalnym środkiem dowodowym będzie oświadczenie, to będą one również brane pod uwagę.
Z takim podejściem zamawiającego już się spotkaliśmy, gdzie w roszczeniach dotyczących tzw. płacy minimalnej, przyjmowane były oświadczenia w celu wykazania faktu i warunków zatrudnienia.
Drugi panel został poprowadzony przez psychologa – Pana Miłosza Brzezińskiego pt. „Zespół, a nie Grupa – rola, przykłady i narzędzia motywacji w efektywnej realizacji inwestycji budowlanych”. Muszę przyznać, że wykład był miłą odskocznią od szeroko pojętej tematyki inwestycji i miał działanie stymulujące. Zawsze bardzo miło jest wysłuchać wykładu z innej dziedziny, który pozwala otworzyć oczy i poszerzyć horyzonty.
Wykład rozpoczął się od analizy zdolności naszego mózgu, czyli jak doskonałe narzędzie, ze względu na jego umiejscowienie „w ciemnym i ciasnym pudełku”, wyposażenie w „archaiczne kamery i mikrofony” skutkuje utratą jego pełnych możliwości. Przez to olbrzymi potencjał nie może być w rzeczywistości wykorzystany. Przy omawianiu tej problematyki prowadzący uroczo wymachiwał modelem czaski ludzkiej zaopatrzonej w mózg, co dodawało wypowiedzi dynamizmu, a czasem komizmu.
Główną konkluzją wykładu było, że lubimy być widziani, lubimy być częścią jakiejś grupy i jest nam to potrzebne dla realizacji celów własnych i grupy.
W dalszej części konferencji przeszliśmy do tematu alternatywnych sposobów rozwiązywania sporów.
Punktem wyjścia dla omówienia tematu było wprowadzenie do nowego Prawa zamówień publicznych regulacji art. 591 i in. dotyczącej pozasądowych możliwości rozwiązywania sporów. W regulacji tej przewidziano możliwość przeprowadzenia mediacji lub innego polubownego rozwiązania sporu poprzez skierowanie jej m.in. do Sądu Polubownego przy Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej, wybranego mediatora albo osoby prowadzącej inne polubowne rozwiązanie sporu.
Uczestnicy panelu wskazywali na korzyści wynikające z prowadzenia mediacji – oszczędności czasu (obecnie postępowania sądowe charakteryzują się olbrzymimi opóźnieniami), pieniędzy (to kwestia nie tylko mniejszych opłat za przeprowadzenie sprawy, lecz również mniejsze zaangażowanie personelu – co również przekłada się na wydatki), a przede wszystkim, możliwości zaangażowania do rozstrzygnięcia sporu fachowców posiadających wiedzę i doświadczenie z danej dziedziny (takich możliwości przy prowadzeniu spraw sądowych w ogóle nie mamy).
W panelu oceniono również instytucję komisji rozjemczych, jako jednego z „lepszych tworów” wprowadzonych do rozpatrywania spraw spornych. Plusem jest przede wszystkim zbudowanie składu z osób mających wiedzę i przygotowanie merytoryczne, znaczną swobodę w gromadzeniu dowodów oraz możliwość weryfikacji sprawy na placu budowy.
Konferencję zamknął panel poświęcony działaniom zamawiającego z roszczeniami wykonawców. Zasadniczo powtórzono już wcześniej omawiane zagadnienia, czyli konieczność skrupulatnego zbierania dowodów, odnoszenia ich do działań planowanych z etapu ofertowania i sporządzania programu, w tym analizy ścieżki krytycznej.
Konferencję oceniam bardzo pozytywnie i już czekamy na następną.
